Yolun Sonu Çanakkale Filmi Yorumu

dün akşam "Yolun Sonu Çanakkale" filmini seyrettim, eh başrolde Memati (Gürkan Uygun) varsa o film seyredilir diye düşündüm, hikayesi zaten ufak çapta filmi almadan önce öğrenmiştim ve "acaba" larla filmi seyre koyuldum.



Film gemilerin bombalama sahneleriyle başladı, ve dakika 1 gol bir misali aynı bomba efektini aynı sahnede 10 bombalamada kullanılması daha filmin ilk dakikasında beni rahatsız etti. Her bomba aynı rengimi çıkarır,her bomba aynı büyüklükte mi patlar arkadaş anlamadım gitti :)

Tamam dedim , boşver olur böyle sahneler, ne olmuş ki hem bomba bombadır düşer de patlarda,hatta hepside, aynı kıvılcımı çıkarır diyerek... kendi kendime evham yapmayayım ! devam deyim dedim.

Sonra hikayeye girdi film, Köy hayatı , kendi halinde köylüler ve esas olay, seferberlik emri, ve 2 kardeş... Eyvah dedim... dedim demesinede benim eyvah dememle olmuyor. Filmin yönetmeni Kemal Uzun bunu farketmemiş olabilir mi? yok artık :) bu filmin senaryosu basbayağı Orjinal adıyla Taegukgi The Brotherhood of War filminden alıntı hemde daha basitleştirilmiş versiyonuyla...2004 yılında yapılan film ,1950 yıllarında ki Güney Kore-Kuzey Kore savaşında seferberlik göreviyle orduya katılmak isteyen kardeşini korumak için cepheye giden iki kardeşi konu alıyordu ve o filmi mutlaka seyredin derim, hayır yanlış anlamayın 2 filmi kıyaslamak için değil, gerçekten bir film şaheseridir ve benim gibi film seyretmekten hoşlananlar bu filmi seyretmedim demesinler...



Yoksa bizim Çanakkale değil kore savaşlarına, çağ öncesi savaşlardan bile şiddetli ve kanlıydı ve sanırım bizim senaristler biraz daha yetişmesi gerekiyor. veya şöyle söyleyeyim bu filmler Türk Sinemasının geçiş dönemi olabilir ve biz olmasak da çocuklarımız daha iyi özgün senaryolarla tarihi filmlerimizi seyretme şerefine nail olurlar.